Spoiwo lutownicze

Spoiwo lutownicze

Spoiwo lutownicze (stop lutowniczy, lut) jest stopem, który w zależności od zastosowania składa się z określonych proporcji mieszania metali: są to głównie ołów, cyna, cynk, srebro i miedź. Stosuje się je do lutowania innych, nadających się do stosowania tego typu połączeń, odpowiednich metali i stopów, takich jak: miedź, brąz, mosiądz, tombak, nowe srebro (mosiądz wysokoniklowy), srebro, złoto, twardy ołów, cynk, aluminium, a także żelazo.

Oferowane przez nas spoiwa lutownicze z topnikiem są produkowane przez wyciskanie drutu o srednicy 3mm łacznie z pięcioma rdzeniami topnika w srodku, dzięki temu przy lutowaniu topnik jedt blisko dostepny. Cieńsze druty uzyskuje się przez przeciaganie grubszych.

Spoiwa lutownicze z ołowiem

Wiele stopów lutowniczych zawiera ołów. Ponieważ ten metal jest toksyczny, od lipca 2006 r. może być stosowany w UE tylko w wyjątkowych przypadkach, zgodnie z dyrektywami RoHS (Restriction of Hazardous Substances=ograniczenia substancji niebezpiecznych). Wyjątki stanowią obszary, w których wartości empiryczne dotyczące długoterminowej niezawodności nowych stopów lutowniczych nie są jeszcze dostępne, a awarie spowodowane wadliwymi połączeniami lutowniczymi w obszarach mających znaczenie dla bezpieczeństwa mogą prowadzić do poważnych problemów, takich jak kontrola hamulców w samochodzie, w systemach sterowania samolotów lub w urządzeniach o znaczeniu krytycznym w medycynie i wojsku.

Rodzaje spoiw lutowniczych

Technologia lutownicza: od elektroenergetyki, poprzez elektrotechnikę, aż po mikroelektronikę, to właściwie oddzielna gałąź inżynierii. Istnieje mnóstwo rodzajów, typów i odmian spoiw lutowniczych stosowanych bardzo precyzyjne zdefiniowanych warunkach produkcyjnych, w zależności od niezliczonej ilości połączeń lutowniczych. Najważniejsze ze spoiw to: klasyczne luty miękkie w formie nawiniętego na szpule drutu o różnych średnicach, zwykle z topnikiem; luty cynowe i ze stopów cynowych, luty miękkie i twarde; ubogie w antymon; przeznaczone do lutowania rur miedzianych; do lutowania aluminium i jego stopów i wiele innych.

Topniki lutownicze

Topnik to substancja dodawana na miejsca łączone podczas lutowania, która poprawia zwilżanie detalu przez roztopioną cynę. Poprzez reakcję chemiczną usuwa tlenki z lutowanych powierzchni i tlenki powstające podczas lutowania. Topniki zmniejszają również napięcia międzyfazowe. Są to zwykle: chlorek amonu lub kalafonia do lutowania lutem cynowo ołowiowym, kwas solny lub chlorek cynku do lutowania powłok ocynkowanych, boraks do lutowania twardego metali żelaznych. Spoiwo lutownicze z topnikiem jest dziś powszechnie wykorzystywane.